„Ja ne razumem kako neko može biti bez fotografskog aparata”
- Anastas Jovanović

Zaostavštinu srpske fotografije 19. veka prevashodno čine dela i dokumenta Anastasa Jovanovića. Izložena dela su deo poklona Katarine Jovanović, ćerke istaknutog umetnika, inače dobrotvorke beogradskih kulturnih institucija koja je čitav svoj život posvetila razvitku nacionalnog duha jednog društva. Osobitost ove kolekcije je u tome što predmeti odslikavaju aktuelan društveno-politički i kulturni milje u Srbiji XIX veka.
Godine 1840. Jovanović se prvi put susreće sa novim tehničkim otkrićem – fotografijom. Iako se ne radi o prvom poznatom fotografskom postupku, dagerotipija je prva „priznata” fotografija.
Anastas Jovanović je nastavio da se bavi fotografijom posle 1844. godine, i to talbotipijom, a zatim i drugim fotografskim tehnikama. Ostvario je izvanredan opus. Pored portreta mnogobrojnih ličnosti iz srpske istorije, kulture, nauke i društvenog života sredine 19. veka, ostvario je i veliki broj panorama (Beča, Beograda, Kragujevca, Petrovaradina).

Dela i dokumenta Anastasa Jovanovića, osim u Vojnom muzeju, nalaze se i u Muzeju grada Beograda, Istorijskom muzeju Srbije, Etnografskom muzeju, Muzeju Vuka i Dositeja, Narodnom muzeju i Narodnoj biblioteci Srbije u Beogradu, te u Novom Sadu u Galeriji Matice Srpske.